Öncesinde şarkının anlamlı kelimelerinde durup durup düşünürdük. Hece vezni, aruz vezni şairlerin zamanlarının boşluğunda, ilhamın doruklarına çıktıklarında kafiyeye, redife yakıştırdıkları düşünme biçimlerinin ebcedi idi. Duyguyu iyi vermek adına kimi zaman durakladiklari, kimi zaman vurguladıkları, kimi zaman tekrarladığı kelime ve yığınları oldu. Fakat gençler şimdi bağırmayı, çağırmayı müzik diye niteleyip melankolik bir duruma girip bunalımlı hayatlarının bir parçası ettiler. Onlar kendilerini parçanın içinde buldular. Gençler kırmaktan korktuğu için rap dinleyerek bastırılmış duygularına yön veriyorlar bence.